donderdag 26 maart 2015

Dag Sam

Negen jaar geleden stonden we in de woonkamer van een konijnenfokker. Kasten vol met konijnen en meerdere nesten bij elkaar, het zag er niet uit eigenlijk. Al je flapoor broertjes en zusjes waren al vergeven maar jij was er nog. Een klein lichtbruin konijntje met vliegoortjes, niet omhoog, niet omlaag. Je gaf Wouter een likje en die was verkocht en jij ook. We namen je mee op de arm want we hadden nog helemaal geen spullen. Alles prima, totdat we de deur uit gingen. Je had het door en wilde helemaal niet. Je was een konijntje met pit en we noemden je Sam.


We hebben gekke dingen met je gedaan.
 Je ging mee in de trein in de mouw van Wouter's jas. Je lag los op de achterbank terwijl we je mee namen het hele land door. Van mijn studentenkamer naar die van Wouter en weer terug. Van ouders naar schoonouders naar gekke plekken als het strand of het park.


Je had altijd je knuffel Harry mee.
En was ontzettend vriendelijk naar iedereen die de moeite deed je aan te spreken op een manier die je verstond.


Je hebt heel wat hokken gehad en deze staan nu nog verspreid over het land bij ouders en schoonouders.

Lekker in het zand bij de schoonouders

Bij mijn ouders

Op ons balkon

Je had ook heel wat zooi in huis waar je nooit veel aandacht aan besteedde en dat nooit lang mee ging.


Het leven ging door en er kwamen kinderen. We dachten dat je speelkameraadjes zou vinden maar eigenlijk vond je het maar niks. Teveel lawaai op je oude dag. Je viel wat op de achtergrond zoals dat gaat met huisdieren. Gelukkig liep je los dus je kon ons altijd opzoeken en er was bijna altijd wel iemand thuis.

Je bent deel van de familie geweest en zal het in ons hart ook blijven.

We hadden gehoopt dat je nog jaren mee zou gaan, en het kwam hard aan toen je met carnaval was ingestort. Ik had altijd verwacht dat je een oud langzaam grijs konijn zou worden maar dat ben je nooit geweest. Tot het eind was je actief en vrolijk waardoor we je soms vergaten te behandelen als de bejaarde nijn die je was. We hadden je graag een tuin gegeven en dachten dat je nog wel een ander huis zou zien. Het is maar beter zo, ik denk niet dat jij dat nog leuk had gevonden.

We hebben je wel meermaals meegenomen naar het strand. Dat vond je leuk ook al moesten we voor de schemer weg want dan kreeg je instinct override en was je niet te houden.

Er was dan ook geen betere plek om je te begraven en dat hebben we gister gedaan. Met z'n allen. Lotte heeft je nog een tekening gemaakt van het strand met de zee en een zeilboot, die hebben we bij je gelegd. Harry hebben we bewaard, dat vonden we niet zo milieuvriendelijk.

Een betere plek hadden we niet kunnen vinden

Het ging uiteindelijk toch onverwachts. Je bent dood gegaan in onze armen en gelukkig ging het snel en leek je geen pijn te hebben maar toch had ik je liever nog even een keer geknuffeld zoals ik altijd deed.
Ik had nooit verwacht je zo intens te missen. In huis zijn is verschrikkelijk.
Typisch

We hadden ons geen betere nijn kunnen wensen, je was een lieverd en het zal nog even duren voordat ik je niet meer hoor in huis en weer vrolijk de keuken in kan lopen.
De laatste foto
We zullen je nooit vergeten.

Dag Sam.
21-2-2006 -- 24-3-2015

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Bedankt! Mocht je een vraag hebben dan wordt deze zo snel mogelijk beantwoord.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...